در این مقاله میخوانید:
چرا باید این مقاله را بخوانیم؟
پیش از این، در مجلهی سلامت دکترتو، در مورد داروی سیپروفلوکساسین صحبت کردیم. لازم دانستیم برای پاسخ به سوالات شما همراهان گرامی، مقالهی تکمیلی در مورد داروی سیپروفلوکساسین را در اختیار شما قرار دهیم.
سیپروفلوکساسین را بیشتر بشناسیم
یکی از آنتی بیوتیکهای دستهی فلوروکینولونها، سیپروفلوکساسین است. این آنتی بیوتیک ضد باکتری است، این بدان معنی است که مستقیما باکتریها را از بین میبرد. این کار را با مسدود کردن آنزیمهای مورد نیاز برای زنده ماندن باکتریها انجام میدهد.
سیپروفلوکساسین آنتی بیوتیکی وسیع الطیفی است، یعنی با انواع مختلف باکتریها مبارزه میکند. با این حال، بسیاری از باکتریها در برابر سیپروفلوکساسین مقاوم هستند.
این دارو برای درمان عفونتهای جدی یا عفونتهایی که سایر آنتی بیوتیکها در درمان آنها موثر نبودهاند، استفاده میشود.
سیپروفلوکساسین فقط با نسخهی پزشک در دسترس است.
این دارو به صورت قرص، آمپول، قطرهی گوش و قطرهی چشم در بازار دارویی موجود است. تزریق داخل وریدی این دارو معمولا در بیمارستان انجام میشود.
داروی سیپروفلوکساسین برای درمان چه بیماریهایی استفاده میشود؟
سازمان غذا و دارو (FDA) داروهایی مانند سیپروفلوکساسین را برای درمان برخی بیماریها تایید میکند.
این دارو برای درمان انواع مختلفی از عفونت در بزرگسالان مورد استفاده قرار میگیرد. سیپروفلوکساسین اولین انتخاب برای استفاده در کودکان نیست زیرا ممکن است باعث آسیب مفصلی در کودکان شود.
برای درمان بیماریهای زیر میتوان از داروی سیپروفلوکساسین استفاده کرد:
عفونتهای شکمی
- دیورتیکولیت
- گاستروانتریت (از جمله اسهال ناشی از عفونت)
- عفونت کیسهی صفرا
- مسمومیت غذایی
- پریتونیت
- آبسهی داخل شکم
عفونتهای تنفسی
عفونت ادراری
- عفونت مثانه
- عفونت کلیه
- عفونت پروستات
سایر عفونتها
چگونه باید سیپروفلوکساسین را مصرف کنیم؟
- سیپروفلوکساسین را دقیقا طبق تجویز پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعملها و راهنماهای درون بسته بندی را بخوانید.
- سیپروفلوکساسین را هر روز در یک زمان مشخص، همراه یا بدون غذا مصرف کنید. اما اگر یک دوز را فراموش کردید، همزمان دو دوز مصرف نکنید.
- قرص را کامل ببلعید و آن را له، جویده و شکسته نکنید.
- هنگام مصرف این دارو، مایعات زیادی بنوشید.
- دورهی درمانی سیپروفلوکساسین را به طور کامل به پایان برسانید، حتی اگر علائم شما به سرعت در حال بهبودی است. قطع زودهنگام این دارو میتواند خطر ابتلا به عفونتهای مقاوم در برابر دارو را افزایش دهد.
- سیپروفلوکساسین عفونتهای ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نمیکند.
- این دارو را با شخص دیگری به اشتراک نگذارید.
- سیپروفلوکساسین را در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت، نگهداری کنید.
عوارض جانبی سیپروفلوکساسین
عوارض جانبی رایج سیپروفلوکساسین ممکن است شامل حالت تهوع، استفراغ، اسهال، درد معده، سردرد و آزمایشات عملکرد غیر طبیعی کبد باشد.
واکنش آلرژیک به سیپروفلوکساسین
در صورت مشاهدهی علائم واکنش آلرژیک به سیپروفلوکساسین (کهیر، مشکلات تنفسی، تورم صورت یا گلو) و یا واکنش شدید پوستی (تب، گلو درد، سوزش چشم، درد پوستی، قرمزی یا بنفش شدن پوست و بثوراتی که گسترش مییابند و باعث ایجاد تاول و پوسته ریزی و لایه برداری از پوست میشوند) مصرف این دارو را متوقف کنید و بلافاصله به مراکز درمانی مراجعه کنید.
عوارض تاندونی، عصبی، خلقی
این دارو میتواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند، از جمله: مشکلات تاندونی، آسیب به اعصاب که ممکن است دائمی باشد، تغییرات در روحیه یا رفتار حتی پس از ۱ بار مصرف و افت قند خون که میتواند منجر به کما شود.
علائم آسیب عصبی شامل این موارد میباشد: بی حسی، سوزن سوزن شدن، سوزش و درد در دستها، بازوها و پاها.
تغییرات خلقی یا رفتاری شامل موارد روبرو میشود: عصبی بودن، گیجی، تحریک پذیری، پارانویا یا بدبینی، توهم، بروز مشکلات در حافظه، مشکل در تمرکز و افکار خودکشی.
پارگی تاندون میتواند این علائم را در محل تاندون آسیب دیده ایجاد کند: درد ناگهانی، تورم، کبودی، حساسیت به لمس، سفتی، مشکلات حرکتی و ایجاد صدا در هر یک از مفاصل. تا زمانی که به مراقبتهای پزشکی دسترسی پیدا کنید، به مفصل استراحت دهید.
عوارض جدی و قطع مصرف
در صورت مشاهدهی این موارد از ادامهی دارو خودداری کنید و به مراکز درمانی مراجعه کنید:
افت قند خون، سردرد، گرسنگی، تحریک پذیری، از دست دادن اشتها، تیره شدن رنگ ادرار، سرگیجه، حالت تهوع، افزایش ضربان قلب یا احساس لرزش.
در موارد نادر، سیپروفلوکساسین ممکن است به آئورت که شریان اصلی خون رسانی به بدن است، آسیب برساند. این موضوع میتواند منجر به خونریزی خطرناک یا مرگ شود. اگر درد شدید و مداومی در قفسهی سینه، معده یا کمر دارید، فورا به مراکز درمانی مراجعه کنید.
در صورت تجربهی علائم زیر استفاده از این دارو را متوقف کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:
درد شدید معده، اسهال آبکی یا خونی، تپش قلب، تنگی نفس و سرگیجهی ناگهانی، هر گونه بثورات پوستی هر چقدر هم خفیف باشد، ضعف عضلانی، مشکلات تنفسی، کاهش ادرار یا قطع ادرار، زردی پوست یا چشم، افزایش فشار داخل جمجمه (میتواند علائمی مانند سردردهای شدید، صدای زنگ در گوش، سرگیجه و حالت تهوع ایجاد کند)، مشکلات بینایی و درد پشت چشم.
چه داروهایی با سیپروفلوکساسین تداخل دارند؟
در صورت مصرف هر یک از داروهای سوکرالفیت یا آنتی اسیدهایی که حاوی کلسیم، منیزیم یا آلومینیوم هستند، سیپروفلوکساسین را ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت بعد از مصرف این داروها، مصرف کنید. مصرف همزمان بعضی از داروها به همراه سیپروفلوکساسین اثرگذاری این دارو را بسیار کمتر میکنند. داروهای زیر ممکن است با سیپروفلوکساسین تداخل داشته باشند:
- مکملهای ویتامین یا مواد معدنی حاوی کلسیم، آهن، منیزیم و روی.
- سیکلوسپورین، پروبنسید، روپینیرول، سیلدنافیل.
- تئوفیلین یا آمینوفیلین که برای درمان آسم استفاده میشوند.
- فنی توئین که دارویی برای درمان صرع است. مصرف سیپروفلوکساسین با فنی توئین میتواند باعث شود که میزان فنی توئین در بدن بسیار کم شود. این موضوع میتواند منجر به تشنج غیرقابل کنترل در افرادی شود که برای درمان صرع فنی توئین مصرف میکنند.
- متوترکسات، دارویی است که برای درمان بیماریهایی مانند آرتریت روماتوئید استفاده میشود.
- تیزانیدین، دارویی است که برای درمان سفتی و گرفتگی عضلات استفاده میشود.
- داروهای رقیق کنندهی خون مانند وارفارین و کومارین.
- مکملهای آهن مانند فروس سولفات یا فروس فومارات. بین مصرف این مکملها و سیپروفلوکساسین، ۲ ساعت فاصله بگذارید.
- داروهای قلبی ادرار آور مانند آمیودارون.
- داروی خوراکی دیابت.
- محصولاتی که حاوی کافئین هستند.
- داروهایی که برای درمان افسردگی یا بیماریهای روانی استفاده میشوند مانند هالوپریدول، کوئتیاپین، آمی تریپتیلین، دزیپرامین و ایمی پرامین.
- مصرف سیپروفلوکساسین با کلوزاپین، میتواند سطح کلوزاپین را در بدن افزایش داده و خطر عوارض جانبی کلوزاپین را افزایش دهد.
- داروهای استروئیدی مانند پردنیزولون.
- آنتی بیوتیکهای دستهی ماکرولاید مانند اریترومایسین و آزیترومایسین.
- NSAID (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب، دیکلوفناک، ایندومتاسین و ملوکسیکام.
این لیست کامل نیست و همهی تداخلات دارویی احتمالی در اینجا ذکر نشده است. سایر داروها از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامینها و محصولات گیاهی نیز ممکن است با سیپروفلوکساسین تداخل داشته باشند.
مشاوره با پزشک
نکاتی در مورد سیپروفلوکساسین
قبل از مصرف این دارو، اگر به آن یا سایر فلوروکینولونها (لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین، نورفلوکساسین، افلوکساسین) حساسیت دارید، موضوع را با پزشک خود مطرح کنید.
تورم یا پارگی تاندون، به ویژه در تاندون آشیل در پاشنهی پا، میتواند در طول درمان یا چند ماه پس از قطع مصرف سیپروفلوکساسین اتفاق بیفتد.
خطر بروز مشکلات تاندونی در کودکان، افراد مسنتر، افرادی که از داروهای استروئیدی استفاده میکنند یا افرادی که پیوند عضو انجام دادهاند، بیشتر است.
داروهای آنتی بیوتیکی میتوانند باعث اسهال شوند که ممکن است نشانهای از عفونت جدید باشد. اگر اسهال آبکی یا خونی دارید، قبل از استفاده از داروی ضد اسهال با پزشک خود تماس بگیرید.
لیست پزشکان بیماریهای عفونی و گرمسیری
سیپروفلوکساسین و لبنیات
سیپروفلوکساسین را با محصولات لبنی مانند شیر، ماست و پنیر مصرف نکنید. ممکن است این محصولات را در وعدههای غذایی خود مصرف کنید، اما هنگام مصرف این دارو از آنها به تنهایی استفاده نکنید.
سیپروفلوکساسین و بیماریهای زمینهای
برای اطمینان از اینکه مصرف سیپروفلوکساسین برای شما بی خطر است، اگر بیماریهای زیر را دارید به پزشک خود اطلاع دهید:
آرتروز، مشکلات تاندونی، بیماریهای استخوانی یا مفصلی (به ویژه در کودکان)، دیابت، قند خون پایین، مشکلات عصبی، آنوریسم، مشکلات گردش خون، مشکلات قلبی یا حملهی قلبی، ضعف عضلانی، میاستنی گراویس، بیماری کبدی، بیماری کلیوی، تشنج، آسیب به سر، تومور مغزی، مشکل در بلعیدن قرصها، سندرم QT طولانی (در خود بیمار یا یکی از اعضای خانواده) و سطح پایین پتاسیم در خون (هیپوکالمی).
سیپروفلوکساسین و آفتاب سوختگی
سیپروفلوکساسین میتواند باعث شود شما به راحتی دچار آفتاب سوختگی شوید زیرا باعث افزایش حساسیت پوست به اشعهی ماورا بنفش (UV) میشود. در مدت زمان مصرف این دارو، از قرار گیری طولانی در معرض نور خورشید یا استفاده از دستگاههای برنزه کننده خودداری کنید. از ضد آفتاب (با SPF بالاتر از ۳۰) استفاده کنید. اگر پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب سوزش شدید، قرمزی، خارش، بثورات یا تورم پوستی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
سیپروفلوکساسین و الکل
مصرف سیپروفلوکساسین با الکل باعث کاهش اثر آنتی بیوتیک نخواهد شد، اما این ترکیب ممکن است خطر برخی عوارض جانبی مانند حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه، ناراحتی معده و مشکلات کبدی را افزایش دهد یا بدتر کند.
سیپروفلوکساسین در بارداری و شیردهی
سیپروفلوکساسین میتواند به شیر مادر وارد شود و باعث ایجاد عوارض جانبی در کودکی که از شیر مادر تغذیه میکند، شود. در زمان مصرف این دارو و به مدت ۲ روز پس از آخرین دوز، نباید شیر دهید.
مشخص نیست که آیا این دارو به نوزاد درون رحم مادر، آسیب میرساند یا خیر. به همین دلیل اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید.
منبع: medicinenet، webmd، medlineplus، mayoclinic، medicalnewstoday، drugs، nhs