هیوسین چیست و چه کاربردی دارد؟

هیوسین چیست؟

هیوسین اِن بوتیل بروماید یک داروی گوارشی ضد اسپاسم با خاصیت آنتی موسکارینی است که در زیر گروه داروهای آنتی کولینرژیک تقسیم بندی می‌شود.

 

 

نحوه ی عملکرد هیوسین به چه صورت است؟

هیوسین به علت شباهت به انتقال دهنده ی عصبی استیل کولین می‌تواند با مسدود کردن جایگاه فعال گیرنده ی آن، از اعمال اثر استیل کولین جلوگیری کند. (استیل کولین نوعی انتقال دهنده عصبی است که باعث انتقال پیام بین سلول های عصبی می‌شود). هنگامی که استیل کولین دیگر قادر به انتقال پیام نباشد، ماهیچه های صاف بدن مخصوصاً در دستگاه گوارش، کیسه ی صفرا و مجاری ادراری- تناسلی به حالت استراحت درآمده و انقباض و اسپاسم آن ها برطرف می‌شود.

همچنین هیوسین به علت اثرات آنتی کولینرژیک خود، باعث کاهش ترشح ارگان های خاص در بدن می‌شود مثلاً می‌تواند باعث کاهش ترشح بزاق، عرق، ترشحات تنفسی و غیره شود.

هیوسین نمی‌تواند وارد مغز شود. بنابراین اثرات آنتی کولینرژیک روی سیستم عصبی مرکزی ندارد و اثرات آن تنها به اثرات محیطی محدود می‌شود.

هیوسین روی گیرنده های نیکوتینی تاثیر چندانی ندارد.

 

موارد مصرف هیوسین چیست؟

از جمله مهمترین کاربردهای هیوسین می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• رفع اسپاسم(انقباض و گرفتگی ممتد غیرارادی عضلانی) و کرامپ های(انقباضات ناگهانی و غیرارادی) معده، روده، کلیه و مثانه
• برطرف کردن ناراحتی های گوارشی ناشی از سندروم روده تحریک پذیر
• بهبودی دردها ناشی از سنگ های کیسه صفرا و کلیه
• درمان مثانه ی تحریک پذیر یا اسپاستیک
• التیام دردهای دوران قاعدگی خانم ها
• جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ

توجه داشته باشید هیوسین ممکن است دارای مصارف دیگری باشد که در لیست بالا ذکر نشده است.

 

نحوه مصرف و دوز مصرفی هیوسین

هیوسین در ایران به سه شکل قرص، شیاف و آمپول موجود است. اشکال معمول دارو به این صورت است:

• قرص های ۱۰ میلی گرمی
• شیاف بزرگسالان ۱۰ میلی گرمی
• آمپول ۲۰ میلی گرمی

قرص هیوسین بهتر است با یک لیوان پر از آب و ۳۰- ۶۰ دقیقه قبل از خوردن غذا استفاده شود.

داروهای آنتی اسید و ضد اسهال باعث کاهش جذب هیوسین می شوند لذا بهتر است با فاصله ی حداقل یک ساعت از هم استفاده شوند.

توجه داشته باشید، دوز مصرفی دارو بر اساس وضعیت بیمار و تشخیص پزشک معالج متفاوت است، ولی به طور کلی:

بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال:

درد و کرامپ شکمی:

یک تا دو قرص ۱۰ میلی گرمی ۳ تا ۴ بار در روز یا یک آمپول ۲۰ میلی گرمی به صورت عضلانی یا وریدی آهسته. در صورت نیاز و صلاح دید پزشک می‌توان نیم ساعت بعد تکرار کرد.

سندرم روده ی تحریک پذیر(IBS):

یک قرص ۱۰ میلی گرمی ۳ بار در روز. در صورت نیاز تا دو قرص ۴ بار در روز قابلیت افزایش دارد.

کودکان ۶ تا ۱۲ سال:

درد و کرامپ های شکمی: یک قرص ۱۰ میلی گرمی سه بار در روز

توجه کنید حداکثر دوز مصرفی هیوسین در منابع مختلف از ۶۰ تا ۱۰۰ میلی گرم در روز متغیر است.

 

 عوارض جانبی هیوسین چیست؟

در زیر به شایع ترین عوارض جانبی هیوسین اشاره شده است. توجه داشته باشیم ممکن است عوارض جانبی در مصرف کننده مشاهده شود که در لیست زیر به آن اشاره نشده است.

•  خشکی دهان(شایع‌ترین عارضه)
• یبوست
• گر گرفتگی
• تاری دید به علت گشاد شدن مردمک چشم و افزایش فشار داخل چشم
• سرگیجه
• احتباس ادراری(عدم قابلیت دفع ادرار)
• اختلال در تعریق
• افزایش ضربان قلب
• علائم واکنش های آلرژیک و آنافیلاکسی  مثل کهیر، خارش، قرمزی پوست، راش(دانه های پوستی)، تنگی نفس، تورم و غیره

در صورت بدتر شدن عوارض دارو یا مشاهده علائم آلرژیک شدید سریعاً به پزشک خود مراجعه کنید.

توصیه ها و موارد احتیاط در مصرف هیوسین

قبل از مصرف دارو در صورتی که هر گونه سابقه حساسیت به هیوسین یا سایر داروهای این دسته مثل آتروپین و غیره  دارید،  به پزشک خود اطلاع دهید. 

هر کدام از شرایط زیر را قبل از مصرف دارو با پزشک خود در میان بگذارید:

• مشکلات بینایی به خصوص گلوکوم زاویه بسته
• میاستنی گراویس(بیماری خود ایمنی که منجر به ضعف عضلات اسکلتی می شود.)
• احتباس ادراری مخصوصاً در آقایانی که مشکل پروستات دارند
• مشکلات قلبی مثل آریتمی های(ضربان قلبی نامنظم) قلبی، تپش قلب، نارسایی احتقانی قلب، بیماری عروق کرونری، تنگی دریچه ی میترال و غیره
• مشکلات معده و روده ها مثلاً انسداد، عفونت ها، رفلاکس معده(بازگشت اسید معده)، زخم های گوارشی و غیره
• فشار خون بالا
•  پرکاری تیروئید
• بیماری های کلیوی و کبدی

هیوسین ممکن است باعث خواب آلودگی و تاری دید شخص شود، به همین دلیل توصیه  می‌شود هنگام استفاده از هیوسین رانندگی و  یا کارهایی که احتیاج به هوشیاری و دید کافی دارد خودداری گردد.

در خصوص مصرف هیوسین در بارداری و شیردهی با پزشک مشورت کنید.

 توصیه می‌شود هیوسین در کودکان کمتر از ۶ ماه مصرف نشود.

در صورت فراموشی یک دوز از دارو اگر به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک هستید، لازم نیست دوز فراموش شده را مصرف کنید و یا دوز مصرفی خود را دو برابر کنید.

 

تداخلات دارویی هیوسین

در زیر لیستی از داروهایی که می‌تواند با هیوسین اختلال ایجاد کند بیان شده است:

• آنتی آریتمی ها مانند پروکاینامید، کوئینیدین و غیره
• آنتی کولینرژیک ها مانند آتروپین
•  ضد افسردگی ها مخصوصاً داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مثل آمی‌تریپتیلین
• سایر داروهای ضد اسپاسم مثل کلیدینیوم-سی، دی سیکلومین
• ضد اسید(آنتی اسیدها)
• داروهای ضد پارکینسون مانند لوودوپا
• کورتیکواستروئید ها
•  آنتی هیستامین ها مانند سیتریزین، دیفن هیدرامین، لوراتادین
•  داروهای مهار کننده ی مونوآمین اُکسیداز (MOA)
•  پتاسیم کلراید
• داروهای خواب آور مثل زولپیدم، لورازپام، کلونازپام 
• الکل و ماری جوانا

 توجه داشته باشید لیست بالا کامل نیست پس حتما لیست دارو های مصرفی خود را در اختیار پزشک معالج خود بگذارید.

 

علائم اوردوز با هیوسین

از شایع ترین علائم اوردوز می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خواب آلودگی و گیجی شدید
•  مشکلات تنفسی
•  پوست گرم و خشک
•  تغییرات ذهنی و خلقی
• نامنظمی و افزایش ضربان قلب
• تب
• تشنج
• تاری دید و گشادی مردمک ها

توجه داشته باشید اگر به سوء مصرف هیوسین شک دارید یا علائم جدی مانند آنچه در لیست بالا اشاره شد مشاهده کردید، سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.

 

 

منابع:

healthlinkbc, ncbi, medicinenet, rpsi