در این مقاله میخوانید:
هر آنچه باید در مورد بیماریهای قلبی بدانید!
با توجه به سبک زندگی مدرن و افزایش بروز بیماریهای قلبی، تصمیم گرفتیم در مورد این بیماری در مجلهی سلامت دکتر تو صحبت کنیم. در این سری مقالات به بررسی بیماریهای قلبی میپردازیم.
مقالات بیماریهای قلبی در ۴ عنوان زیر در مجلهی سلامت دکتر تو منتشر میشوند:
- آشنایی با عوامل خطر و انواع مختلف بیماریهای قلبی
- ۱۰ راه پیشگیری از ابتلا به بیماریهای قلبی
- علائم و راههای تشخیص بیماریهای قلبی
- راههای درمان بیماریهای قلبی
این مقاله با عنوان “علائم و راههای تشخیص بیماریهای قلبی” سومین مقاله از سری مقالات بیماریهای قلبی است که به شرح مفصل آن میپردازیم:
علائم بیماریهای قلبی
علائم بیماریهای قلبی در هر فرد متفاوت میباشد. برخی از بیماریهای قلبی به هیچ وجه علائمی ایجاد نمیکنند. علائم زیر ممکن است نشان دهندهی یک مشکل قلبی باشد:
- آنژین یا درد قفسهی سینه
- دشواری در تنفس
- خستگی
- سبکی سر
- تورم ناشی از احتباس مایعات یا ادم
- عدم توانایی انجام کارهای روزمره مانند پیاده روی، بالا رفتن از پلهها یا انجام کارهای منزل
- علائم نقص مادرزادی قلب در کودکان، ممکن است شامل سیانوز (رنگ تیرهی و کبود پوست) و عدم توانایی در ورزش باشد.
برخی از علائم و نشانههایی که میتوانند نشان دهندهی حملهی قلبی باشند، عبارتند از:
- درد قفسهی سینه
- نفس نفس زدن
- تپش قلب
- حالت تهوع
- دل درد
- تعریق
- درد در دست، فک، پشت یا پا
- احساس خفگی
- تورم در قوزک پا
- خستگی
- ضربان قلب نامنظم یا آریتمی
حملهی قلبی میتواند منجر به ایست قلبی شود. یعنی زمانی که قلب متوقف میشود و دیگر نمیتواند فعالیت کند. در صورت مشاهدهی علائم حملهی قلبی، فرد باید به پزشک مراجعه کند.
بیماریهای قلبی چگونه تشخیص داده میشوند؟
در تشخیص بیماریهای قلبی، پزشکان از روشهای زیر استفاده میکنند:
گرفتن شرح حال از بیمار
تشخیص بیماریهای قلبی عروقی با گرفتن شرح حال از بیمار آغاز میشود. بسیار مهم است که وقت بگذارد و علائم را به طور کامل توضیح دهید. پزشک در مورد کیفیت و کمیت درد، محل درد و انتشار در به محل دیگر سوال میکند.
علائم مرتبط با درد قفسهی سینه از جمله تنگی نفس، تعریق، حالت تهوع، استفراغ و سوءهاضمه و همچنین بی حسی یا خستگی نیز که مهم هستند، بررسی میشوند. مرتبط بودن علائم با فعالیت، بهبود علائم با استراحت، زمان شروع علائم، بروز علائم در فعالیت کم، بیدار شدن بیمار از خواب به علت علائم، از موضوعاتی هستند که برای پزشک اهمیت دارند.
معاینهی بالینی
معاینهی بدنی لزوما به تشخیص بیماری قلبی کمک نمیکند، اما میتواند به پزشک کمک کند تا مشکلات زمینهای که دلیل بروز علائم در بیمار هستند را شناسایی کند. پزشک با استفاده از استتوسکوپ یا گوشی پزشکی به صدای قلب و ریههای شما گوش میدهد تا وجود صدای غیرطبیعی در قلب یا ریهها را بررسی کند.
آزمایشهای تشخیصی
پس از اتمام بررسی سابقهی بیمار و معاینهی فیزیکی، اگر بیماری قلبی به عنوان یک تشخیص بالقوه در نظر گرفته شود، ممکن است پزشک آزمایشهای بیشتری را درخواست دهد.
الکتروکاردیوگرام یا نوار قلب (ECG)
قلب یک پمپ الکتریکی است. با هر بار انقباض، قلب امواج الکتریکی را به اطراف و به سطح پوست ارسال میکند. الکترودهایی که در سطح پوست قرار داده میشوند، میتوانند این سیگنالهای الکتریکی را جذب کرده و به شکل نوار قلب ثبت کنند. پزشک میتواند بی نظمی در ریتم و ساختار قلب را تشخیص دهد.
در بیماریهای قلبی، نوار قلب معمولا اولین آزمایشی است که انجام میشود. با ثبت فعالیت الکتریکی در قلب، ECG به سرعت هرگونه ناهنجاری الکتریکی که نشان دهندهی اختلال در عضلهی قلب به علت ایسکمی (کمبود اکسیژن در خون) است را آشکار میکند.
آزمایش خون
اگر فرد علائم حملهی قلبی را تجربه کند، هنگام مراجعه به مراکز درمانی، برای بررسی از نظر بالا رفتن آنزیمهای قلبی، از او نمونه خون گرفته میشود. در صورت آسیب به عضلهی قلب، آنزیم قلبی به نام تروپونین در خون بالا میرود. این آزمایش، ۶ ساعت بعد از آزمایش اولیه، تکرار میشود.
تست استرس یا تست ورزش
برای انجام این تست، فرد باید روی تردمیل بدود یا روی دوچرخه ثابت، رکاب بزند. ضربان قلب، تعداد تنفس، فشار خون، الکتروکاردیوگرام (ECG) و میزان احساس خستگی در حین آزمایش کنترل میشود.
از آنجا که بدن در طول تست ورزش بیشتر کار میکند، به اکسیژن بیشتری نیاز دارد. بنابراین قلب باید خون بیشتری پمپ کند. این آزمایش میتواند نشان دهد که آیا خونرسانی به شریانهای تامین کنندهی قلب کاهش مییابد یا خیر. همچنین برای تشخیص نوع و میزان ورزش مناسب برای بیمار کمک میکند.
آنژیوگرافی عروق کرونر
در طی آنژیوگرافی، یک لولهی پلاستیکی نازک در شریان قرار میگیرد، گاهی در کشالهی ران و گاهی در بازو. سپس یک لولهی توخالی بلند و باریک به نام کاتتر از داخل این لولهی پلاستیکی عبور کرده و در طول رگهای خونی به سمت عروق اطراف قلب هدایت میشود. سپس مقدار کمی مادهی حاجب از طریق کاتتر در رگ خونی تزریق میشود و وارد اتاقهای قلب، دریچهها و عروق اصلی میشود. در این مرحله با استفاده از اشعهی ایکس، از قلب عکس گرفته میشود. پزشکان با استفاده از این تصاویر میتوانند دریابند که عروق کرونر باریک شده و یا دریچههای قلب به درستی کار میکنند یا خیر. این عمل ۱ تا ۳ ساعت طول میکشد.
در صورت داشتن حساسیت به هریک از این مواد به پزشک خود اطلاع دهید: ید، صدف، محصولات لاتکس یا لاستیک و داروی پنی سیلین.
اکوکاردیوگرافی
در اکوکاردیوگرام از امواج صوتی برای تولید تصاویر از قلب استفاده میشود. این آزمایش به پزشک اجازه میدهد تا بیماریهای قلبی را شناسایی کند. اکوکاردیوگرام میتواند اختلالات قلبی را مشخص کند، از جمله: تغییر در اندازهی قلب، قدرت پمپاژ قلب، آسیب به عضلهی قلب، اختلالات موجود در دیوارهی بی حفرههای قلب، قطر عضلهی قلب، اختلالات دریچهای و نواحی ایسکمیک (فاقد خونرسانی) عضلهی قلب.
تصویربرداری هستهای از قلب
اگر تست استرس علت علائمی مانند درد قفسهی سینه یا تنگی نفس را مشخص نکند، ممکن است به عکس برداری هستهای از قلب نیاز داشته باشید. این آزمایش در تشخیص بیماری عروق کرونر بسیار کمک کننده است.
در عکسبرداری هستهای قلب، از رنگ رادیواکتیو و دستگاه تصویربرداری برای ایجاد تصاویری از قلب استفاده میشود. این آزمایش معمولا ۲ مجموعه عکس از قلب، کی در حالت استراحت و دیگری بعد از ورزش، را در اختیار پزشک قرار میدهد.
توموگرافی کامپیوتری قلب (CT) و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
این دو آزمایش، اغلب برای بررسی مشکلات قلبی استفاده میشود. در این دو آزمایش، از یک میدان مغناطیسی برای کمک به پزشک در ارزیابی وضعیت قلب، رگها و دریچههای آن استفاده میشود. قسمت هایی که در طی حملهی قلبی آسیب دیده باشند ضعیف حرکت میکنند و قابل شناسایی هستند.
منبع: Myocarditisfoundation، mayoclinic، healthline، clevelandclinic، cdc، webmd، medicalnewstoday، medicinenet